Beste lezers
Morgen zijn we al
terug in België. Dan kunnen we live verslag uitbrengen van onze gebeurtenissen
in Cambodja. Toch willen we nog een afsluitend blogbericht plaatsen waarin we
alvast iedereen willen bedanken die deze ontwikkelingsstage heeft mogelijk
gemaakt.
Zoals we in ons vorige
blogbericht vertelden, hebben we de leerkrachten en directie van onze school in
de bloemetjes gezet. We maakten voor het voltallige lerarenteam pannenkoeken.
Maïté had een vrije dag en heeft die besteed door ons de hele dag te helpen met
het bakken.Hartelijk bedankt Maïté! Aan de Engelse leerkracht Savann en aan
de directie gaven we nog een extraatje. We konden altijd bij hen terecht en
daardoor was de fles cava die ze kregen meer dan verdiend!
Wij hadden de
pannenkoeken de maandag al gemaakt omdat we de dinsdagnamiddag al vertrokken.
De dinsdagmorgen gaven we nog les. Toen kregen we te horen dat de
leerkrachten nog een klein feestje voor ons in petto hadden. We kregen een hele
maaltijd voorgeschoteld met onder andere kip en Cambodjaanse groenten. Wij
hopen dat zij ooit de kans krijgen om eens naar België te komen. Zij raadden
ons aan om zeker terug te keren naar de school als we die kans krijgen.
De dinsdag was niet
alleen onze laatste dag in school maar ook de laatste dag in ons gastgezin.
Ruben moest nog lesgeven in de namiddag dus namen we van hem in school
afscheid. Maïté, onze gastouders en gastkinderen gingen met ons mee naar Phnom
Penh. Daar vertrok onze nachtbus naar Siem Reap. Het afscheid verliep
emotioneler dan we verwacht hadden. Zowel de gastkinderen als de gastouders
hadden moeite om hun tranen te bedwingen. Als je zes weken samenleeft schept
dat natuurlijk een band. We zullen ze absoluut niet vergeten en hopen om ooit nog eens terug te keren! Ze
misten ons zo hard dat ze al na een uur belden om te horen of alles goed ging
met ons…
De laatste dagen
verblijven we op hotel in Siem Reap. We genieten nog even van Cambodja en
zorgen dat we niet met lege handen naar huis moeten. Siem Reap is zeer
toeristisch en is dus helemaal anders dan Kampong Speu Province waar we zes
weken verbleven. Toch zijn we blij dat we zowel de toeristische als de niet toeristische
kant van Cambodja gezien hebben. Ik weet nog goed dat we in Kampong Speu
aangestaard werden. In Siem Reap en Phnom Penh is dit helemaal niet het geval.
De manier van leven is er helemaal anders. Je kan meestal zien aan de
huidskleur of iemand uit de stad of van het platteland komt. De mensen uit de
stad hebben een lichtere huidskleur.
Ik vertelde al dat Siem
Reap heel toeristisch is. Dit is niet voor heel Siem Reap het geval. Gisteren
maakten we met Butterfly Tours een fietstocht door ‘het platteland’ van de
stad. Dit klinkt natuurlijk tegenstrijdig, toch is de rand van de stad
gelijkaardig aan Kampong Speu waar wij verbleven. We brachten een bezoek aan
onze laatste Cambodjaanse school, we zagen een mandenweverij, een rijstwijn
producent, een plaatselijk marktje… Onze gids was zeer enthousiast en de
fietstocht was meer dan geslaagd.
Een groepsfoto met onze mentoren en de directie
De leerlingen zwaaien ons uit
Het etentje met de leerkrachten
Klaar voor vertrek
We verlangen alvast
naar onze thuiskomst waar we in geuren en kleuren en met meer beeldmateriaal
ons volledige verhaal kunnen doen. Bedankt dat jullie onze verhalen en
ervaringen gelezen hebben!
Tot binnenkort!
Elias en Miel